همونطور که در مطالب قبلی نوشته بودیم، در سفر اخیرمون به اروپا قسمت اصلی سفرمون با قطار و بر پایه Eurail Global Pass بود. در این پست توضیحاتی در خصوص این Pass و مزایا و معایب آن خواهیم نوشت. Pass نوعی Voucher است که به خریداران امکانات خاصی رو اعطا میکنه. در مورد قطارهای اروپایی انواع مختلف Pass وجود داره که بیشترشون به مسافرین خارج از اتحادیه اروپا فروخته میشه. یک از نوع از Pass ها Global Pass نامیده میشه که ما پانزده روزه آن رو خریده بودیم و این Pass به مسافر اجازه میده در طول پانزده روز متوالی در داخل 23 کشوری که شامل طرح است با خرید بلیط تخفیف دار (که عملا Reservation نامیده میشه) به تعداد نامحدود از قطار استفاده کنه.
Global Pass معمولا بصورت درجه یک ارائه میشه و نوع درجه دو فقط برای افراد 12 تا 26 فروخته میشه. چون من و همسرم کل مسیر رو با هم سفر میکردیم و تخفیف 15% برای گروههای دو نفره (Saver 2) اعمال میشد با پرداخت 457 یورو به ازای هر نفر Global Pass پانزده روزه خرید کردیم. برنامه سفر رو هم طوری تنظیم کردیم که از شهری که با هواپیما به آن وارد میشیم (برلین) تا شهری که با هواپیما از آن خارج میشیم (پاریس) دقیقا 15 شبانه روز فرصت مسافرت با قطار داشته باشیم و از آخرین قطره پولی که دادیم استفاده کنیم!
Global Pass پانزده روزه
توی ستون سوم از جدول پایین، قیمت بلیط تخفیف دار هر مسیر رو که در سفر اخیرمون استفاده کردیم نشان دادیم. ستون دوم هم قیمت بلیط معمولی رو که همون روزها چک کرده بودیم نشان میده. البته برای مسیر طولانی و شبانه وین-ونیز سرویس درجه یک شامل هتل قطار دو نفره یا Sleeping Wagen هست در حالی که سرویس درجه دو فقط بصورت صندلی معمولی فروخته میشه و باید 12 ساعت رو نشسته تحمل کنید. با توجه به اینکه برای خود Pass حدود 457 یورو پرداخت کرده بودیم، با یه حساب سر انگشتی معلوم میشه که تا اینجای کار استفاده از Pass درجه یک برای هر نفر حدود 37 یورو گرونتر از بلیط عادی دزجه دو در میاد. (عجله نکنید و بقیه مطلب رو داشته باشید)
مسیر | قیمت بلیط درجه دو بدون Pass (یورو) | قیمت بلیط درجه یک با Pass (یورو) |
برلین - پراگ | ۷۹ | ۹ |
پراگ - وین | ۷۳ | ۹ |
وین - ونیز | ۶۶ | ۶۹ |
ونیز - فلورانس | ۴۵ | ۱۰ |
فلورانس - رم | ۴۳ | ۱۰ |
رم - زوریخ | ۱۱۵ | ۲۰ |
زوریخ - فرایبورگ - زوریخ | ۱۱۷ | ۱۸ |
زوریخ - پاریس | ۵۲ | ۲۵ |
وقتی این مناظر رو از پنجره قطار میبینی با خودت میگی "دوباره برمیگردم"، اما...
نکات مهمی هم هست که در استفاده این نوع Pass حتما باید دقت بشه:
اول اینکه در اولین ایستگاهی که سوار قطار میشید باید Pass رو با نشان دادن پاسپورتها مهر کنید. (مهر آبی رنگ عکس بالا که در HBF برلین روی Pass ما زده شد) اینکار مستلزم ایستادن در صف طولانی باجه های بلیط هست و کمی باید زودتر در ایستگاه راه آهن حاضر بشید.
دوم اینکه با گم شدن Pass و بلیط، دستتون از دنیا و آخرت کوتاه میشه! و هیچ راهی برای صدور بلیط المثنی وجود نداره. تو این حالت که امیدوارم برای هیچکس اتفاق نیافته مجبور به خرید بلیط جدید هستید. پس هوای این برگه ها رو مثل برخی مدارک مانند پاسپورت حسابی داشته باشید.
و مورد آخر این که چون توی این نوع خرید نام کشور شما هم روی Pass درج میشه، ممکنه موقع کنترل بلیط به شما گیر داده بشه. البته روی خوشی هم این وضعیت داره که برای ما اتفاق افتاد. وقتی از میلان به زوریخ میرفتیم مسئول کنترل بلیط با این جمله نوازشمون داد: "خیلی وقته که دوست دارم کشور شما رو ببینم!"
با توجه به آمار بالای گردشگران ورودی به اروپا و همچنین خیل مهاجرینی که بدون درآمد و شغل مشخصی مجبور به زندگی در این کشورها هستند، روشهای متنوعی برای کلاهبرداری و سرقت ابداع شده! که در سفرنامه برخی از دوستان وبلاگ نویس، شرح کار چند تایی از این کلاهبرداری ها نوشته شده. برای کسانی که برنامه سفر به خارج از کشور و بویژه شهرهای پر جمعیت و توریستی اروپا رو دارند، خوندن این موردی که شخصا ما تو پاریس تجربه کردیم، خالی از لطف نخواهد بود:
ظهر روزی که برنامه بازدید از موزه لوور رو داشتیم به باغ Tuileries در نزدیکی لوور رسیدیم. باغی که مانند سایر باغهای پاریس، زیبا و آرامش بخش بود و افراد زیادی با گذاشتن صندلی در کنار استخرهای باغ در حال رلکسیشن بودند!
من هم یکی از صندلی های خالی رو انتخاب کردم و نشستم. همسرم کمی از من دور شد تا عکسهایی از فضای سبز باغ ثبت کنه. پس از چند دقیقه که برگشت این قضایا رو تعریف کرد:
در گوشه خلوت باغ که مشغول عکاسی بودم جوانی از کنارم رد شد و به محض اینکه نگاهم بهش افتاد، خم شد و چیزی از زمین برداشت. در پاریسی که مردم به ندرت انگلیسی حرف میزنند، به طرف من آمد و به انگلیسی گفت: "خدای من! حلقه طلا، کدوم بیچاره ای این رو گم کرده؟" در حالی که من مبهوت این اتفاق بودم نوشته داخل حلقه رو که 24 عیار بودن طلا رو نشان میداد به رخم کشید. بعد گفت: "امروز شانس با یکی از ما دو نفره رفیق" و بلافاصله انگشتم را داخل حلقه کرد و گفت: "این شانس توست" و سریع از من دور شد. من که مجبور بودم این قضیه رو در آن واحد پردازش کنم، فورا حلقه رو از دستم بیرون کردم و روی راه پله باغ گذاشتم. هنوز چند قدم دور نشده بودم که یارو برگشت و حلقه رو دوباره به من داد گفت: "تو که این همه خوش شانسی 50 یورو به من بدبخت که نه غذا دارم نه محل خواب کمک کن" حالا که دیگه همه چی رو شده بود و مطمئن شده بودم که حلقه تقلبی از قبل تو دستش بوده، جواب دادم: "بیا با همین حلقه هم غذا بخر و هم جای خواب پیدا کن"
این مورد و خیلی از اتفاقهای مشابه در کمتر از یک دقیقه رخ میده و نیاز داره که خیلی از موارد رو بسنجیم:
- چرا تو پاریس یا برلین که مردم به غیر از زبان خودشون هیچ زبانی رو قبول نمیکنن، یک نفر مسلط به زبان انگلیسی که توریست نیست به من مراجعه میکنه؟
- اینطور اتفاقها بیشتر تو جاهای خلوت رخ میده. مثلا در زیر برج ایفل که گشت دائمی پلیس وجود داره چنین مسائلی کمتر دیده میشه.
در این سفر حتی در شهری مثل زوریخ که بالاترین استانداردهای زندگی رو یدک میکشه، عدم وجود امنیت رو حس کردیم و در شهرهایی با مهاجرین کمتر، مثل فرایبورگ در آلمان و لوسرن در سوئیس به چنین موردی برخورد نکردیم.
در گوشه خلوت باغ Tuileries پاریس، ما صحنه ها رو شکار میکردیم، کلاهبردارها ما رو!