تصاویر سفر لیسبون (سری اول)

لیسبون که غربی ترین پایتخت اروپایی است و در لبه ساحلی اقیانوس اطلس واقع شده به نسبت خیلی از شهرهای اروپایی گردشگر کمتری را از کشور ما پذیراست. به دلیل آنکه جزء ارزانترین مقاصد اروپایی است و جاذبه ها و طبیعت زیبایی دارد، از نظر تعداد گردشگر ورودی در رده شهرهایی نظیر فلورانس قرار دارد.

اوایل پاییز 2012 چند روز در این شهر بودیم. با اینکه خستگی سی روز خارج از شهر و دیار بودن بر ما سنگینی میکرد ولی از آخرین ایستگاه سفر باید لذت میبردیم. هوا بینهایت مطبوع بود. شهر بر روی تپه هایی ساخته شده بود که حتی از هواپیما هم کاملا مشخص بود. کوچه های باریک که تراموا هم در برخی از آنها تردد میکرد، شاخصه شهر بود. وضعیت اقتصادی مردم اصلا خوب به نظر نمیرسید، رستورانها خالی بود و گارسون ها مدام توریستها را دعوت به سرو غذا میکردند. افراد بی خانمان زیادی در پیاده رو ها اقامت میکردند. در کل با اینکه در بدو ورود فرودگاه و خود شهر حقیر به نظر میرسید، ولی آن را مقصد متفاوتی یافتیم که باید رفت و دید. اگر چنین فرصتی نشد از لنز دوربین دیگران و اگر آن هم نشد از نگاه ما.

یکی از میادین اصلی شهر که پس از خروج از هتل در اولین غروب اقامت مان با آن مواجه شدیم.

قایقهای موتوری، رستورانها (البته خالی از مشتری) و هوای مطبوع در امتداد اقیانوس اطلس

به یاد قایقهای کاغذی!

فقط با قدم زدن در زیر پل 25 آوریل که دهانه اصلی آن یک کیلومتر طول دارد میتوان عظمت آن را درک کرد.

صدای پای پاییز حتی در لیسبون هم شنیده میشد.

مقصد توریستی ارزان یعنی این: مک دونالد، یک یورو!

Belem یکی از جاذبه های اصلی توریستی لیسبون است مملو از نمادهای اکتشاف و دریانوردی.

ترام و کوچه های باریک و شیبدار.

همان خیابانک ها!

شرح قبلی

به یاد شهرهای جنوبی ایران ما

یادبود اکتشافات (Monument to the Discoveries)

نمیدانم آیا این هم ساعت آفتابی است؟

آخرین شب اقامت در لیسبون

و خداحافظ اروپا!

تصاویر سفر وین

وقتی افزایش بازدید وبلاگ رو از اواسط بهمن ماه پیگیری کردم، امیدم زنده شد که هنوز خیلی ها برنامه سفر نوروزی بویژه از نوع اروپایی اش رو دارند. و با اینکه به دلیل گرفتاری، امکان به روز رسانی مطالب رو نداشتم حیفم اومد روزهای آخر سال رو بدون ارسال مطلب تمام کنم. برای همین تعدادی از عکسهای سفر تابستان 2012 به وین اتریش رو در نظر گرفتم. عکسهایی که روایتگر خاطرات سفر سه روزه ما به شهر موسیقی است. شهری که اکثر جاذبه های توریستی در مرکز آن و در محدوده خاصی به نام رینگ واقع شده و با پای پیاده میتوان از همه آنها دیدن کرد. در این بین شما فقط برای دیدن رود دانوب و مجموعه کاخ و باغ شونبرون نیاز به استفاده از سیستم حمل و نقل خواهید داشت. امیدوارم برای دوستانی که سفر به این شهر رو در برنامه دارند توضیحات عکسها به درد بخور باشه و از نظرات مراجعین وبلاگ بی بهره نباشم. 

 

در کشورهای پیشرو اروپایی دوچرخه سوار و دوچرخه همه جا دیده میشود حتی داخل قطارهای بین شهری
 

 

اینجا یکی از مشهور ترین خانه های اپرا است، اپرای وین
 

 

آب نمای کنار ورودی اپرای وین
 

 

کتابخانه ملی وین را از دست ندهید، با شکوه است و تماشایی. در این کتابخانه پوسترهایی از اداره توریسم اتریش که برای جذب گردشگر در 120 سال قبل (!) چاپ شده است به چشم میخورد.
 

 

مجموعه کاخ و باغ شونبرون محل اقامت خانواده سلطنتی بوده است
 

 

این شونبرون ...
 

 

... زمان زیادی از شما میگیرد، نشاط دو چندان پس میدهد 

شونبرون باغی است زیبا در دل کاخ، یا کاخی است زیبا در دل باغ؟!
 

 

برخی بخشهای باغ با بلیط گرانتر قابل دسترسی هستند
 

 

همان بخش
 

 

فرش گلها در شونبرون زیبا
 

 

شبهای وین
 

 

خیابان منتهی به اپرای وین، مملو از فروشگاه های شیک با کارهای عجیب
 

 

مجمسه امپراتور جوزف دوم در مقابل گالری مشهور آلبرتینا
 

 

رود پر آب دانوب شما را به یاد دانوب آبی می اندازد
 

 

یکشنبه بود و مقر سازمان ملل تعطیل
 

 

اینجا را هم نباید از دست داد، پارلمان اتریش
 

 

این پارلمان دو سالن اصلی دارد، که یکی از آنها در حال حاضر استفاده نمیشود
 

 

این همان سالنی است که در جنگ جهانی سقف آن دچار آسیب شد و پس از مرمت، استفاده نمیشود
 

 

سالن اصلی پارلمان اتریش که جلسات در آن برگزار میشود (عکس را از صندلی رییس مجلس گرفتیم!)
 

 

در آخرین روز اقامت ما، فستیوالی از خودروهای کلاسیک از جلوی پارلمان شروع شد
 

 

فستیوال و پارلمان
 

 

مجسمه مشهور آتنا در مقابل ورودی مجلس
 

 

همان مجسمه در آخرین لحظات حضور ما در وین